Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych daje szerokie możliwości aranżacji wnętrz. Wykończenie ścian i sufitu, zabudowa pod telewizor, ścianki działowe, maskowanie rur, a nawet zabudowa krzywizn, łuków i rozet - to tylko niektóre z przykładów zastosowania popularnych płyt gipsowo-kartonowych w domowych pracach remontowo-budowlanych.
Czego dowiesz się z artykułu?
- Jakie zalety ma tzw. suchy tynk?
- Jak prawidłowo wykończyć ściany i sufity z płyt g-k?
- Czym przyklejać i szpachlować płyty g-k?
- Jak postawić lekką ściankę działową?
- Jak wykonać sufit podwieszany?
- Jak zabudować kącik TV z płyt g-k?
Płyty gipsowo-kartonowe dla zamaskowania wszelkich nierówności
Płyty gipsowo-kartonowe doskonale maskują wszelkie nierówności powierzchni i pozwalają na nowo je wypoziomować. Dzięki stosunkowo prostej, nieskomplikowanej obróbce i „czystemu” montażowi pozwalają na szybkie wykończenie pomieszczeń. Zwolennicy tego rozwiązania doceniają też gładką i równą powierzchnię, która stanowi dobrą bazę do późniejszego malowania czy też tapetowania. Dużym atutem jest także możliwość zabudowy pomieszczeń o podwyższonej wilgotności.
Szybkie wykończenie ścian i sufitów
Płyty g-k mocowane na klej bezpośrednio do ściany
Zwłaszcza w przypadku starych, krzywych ścian płyty gipsowo-kartonowe sprawdzą się jako „suchy tynk” - okładzina zamiast tradycyjnego tynku lub gładzi. Przy niewielkich odchyleniach (do 1,5 cm) płyty można mocować na klej bezpośrednio do istniejącego podłoża (po jego uprzednim zagruntowaniu), z użyciem wypoziomowanych podkładek dystansowych. Jeśli mamy do czynienia z większymi nierównościami, to materiał przyklejamy do wcześniej już przyciętych i zamocowanych do ściany pasków z płyt, dodatkowo stosując również kołki montażowe.
Klej gipsowy do klejenia płyt g-k
Do klejenia płyt najlepiej wykorzystać Klej gipsowy, który charakteryzuje się bardzo dobrą przyczepnością, dużą siłą wiązania, a jednocześnie jest wysoce elastyczny.
Płyty g-k mocowane na stelażu
Nieco bardziej pracochłonną metodą jest instalacja na stelażu - to dobry sposób, gdy podłoże jest mało stabilne lub gdy ściany mają większe odchyłki od pionu i poziomu niż 6 cm.
Lekkie ścianki działowe
Ściany działowe to dobry sposób na zmianę aranżacji wnętrza, jego podział czy też urządzenie użytkowego poddasza. Można je zastosować praktycznie w każdym pomieszczeniu, a najbardziej popularne konstrukcje to stelaż drewniany lub z profili stalowych. Na co zwrócić uwagę, aby konstrukcja była stabilna i nie powstawały na niej pęknięcia? Kluczowy jest odpowiedni dobór profili do rodzaju podłoża i typu pomieszczenia - im wyższa ścianka, tym profile powinny być szersze.
Równie istotne jest dopasowanie kołków pod kątem ich grubości, długości i z zachowaniem właściwego rozstawu (odległość pomiędzy kołkami nie może być większa niż 1 metr). Przy montażu płyt trzeba też pamiętać o zostawieniu 1 cm luzu pod sufitem - w przeciwnym razie płyty mogą pękać na skutek ugięcia stropu. Najlepiej jest także uniknąć sztukowania materiału, a jeśli musimy to zrobić, to łączenia nie powinny wypadać w jednej linii.
Zwieńczenie prac stanowi szpachlowanie połączenia płyt i miejsc zamocowania wkrętów. Podobnie jak w przypadku wcześniej opisanych konstrukcji, tak i tutaj powierzchnię płyt przed szpachlowaniem należy zagruntować, ponieważ gips i karton są materiałami wysoce chłonnymi. Płyta może wchłonąć wodę z masy szpachlowej, co w efekcie stwarza ryzyko jej pękania lub kruszenia.
Sufit podwieszany
Kiedy chcemy zamaskować nierówny sufit, obniżyć go, zamontować oświetlenie lub ukryć instalację, rozwiązaniem jest wykonanie konstrukcji podwieszanej ze stelażem z profili stalowych. To także metoda na wyciszenie stropu oraz poprawę jego izolacyjności termicznej. Gdy nad nami mieszka więc hałaśliwy sąsiad, najlepiej użyć płyt dźwiękochłonnych oraz wypełnić przestrzeń między rusztem a stropem wełną mineralną.
Szpachlowanie sufitu podwieszanego w narożnikach, wykonanego z płyt gipsowo-kartonowych
Samodzielny montaż konstrukcji może być czasochłonny, dlatego najlepiej, jeśli prace wykonują dwie osoby. Trzeba przede wszystkim pamiętać o wyznaczeniu poziomu sufitu i stabilnym zamocowaniu profili do podłoża oraz wcześniejszym podklejeniu ich taśmą akustyczną.
Kącik telewizyjny z płyt gipsowo-kartonowych
W nowoczesnych wnętrzach ciekawie prezentuje się zabudowa telewizora z płyt gipsowo-kartonowych. Pozwala ona na ukrycie przewodów i wyeksponowanie urządzenia.
Pracę przeprowadzimy samodzielnie - przed rozpoczęciem działania warto sporządzić na kartce projekt zabudowy, a także miejsce, gdzie będą przebiegały kable oraz znajdą się otwory na oświetlenie - dzięki temu unikniemy przypadkowych błędów.
Potem cały projekt rozrysowujemy też na ścianie.
Masa do spoinowania płyt g-k
Po wykonaniu konstrukcji, wszystkie łączenia płyt oraz miejsca styku ze ścianą gruntujemy. Gdy grunt się utwardzi, nakładamy masę do spoinowania, która nie wymaga użycia taśmy łączeniowej (taśmę możemy jednak zastosować, by dodatkowo wzmocnić newralgiczne przestrzenie).
Przygotowanie do nakładania masy do spoinowania
Przy szpachlowaniu spoin i narożników ważna jest precyzja, zwłaszcza jeśli w zabudowie zamontowane będzie oświetlenie, gdyż strumień światła wyeksponuje wszelkie ewentualne nierówności.
Maskowanie rur gazowych i kanalizacyjnych
Odsłonięte rury instalacyjne, występujące zwłaszcza w budynkach z lat 70. i 80., mogą zepsuć estetykę nawet najbardziej wysmakowanego wnętrza. Do ich zamaskowania z powodzeniem wykorzystamy płyty gipsowo-kartonowe, które następnie można np. pomalować lub pokryć płytkami ceramicznymi. O czym warto pamiętać? Jeśli konstrukcję wykonujemy w pomieszczeniu „wilgotnym”, jak kuchnia czy łazienka, należy zastosować płyty o zwiększonej odporności na wilgoć, oznaczone symbolem H2 (GKBI). Nie powinno być trudności z ich rozpoznaniem, gdyż zazwyczaj są zielone.
Zabudowa rur gazowych musi spełniać wymagania związane z bezpieczeństwem - umiejscowienia otworów wentylacyjnych i rewizyjnych w miejscach łączenia rur np. z zaworami kulowymi czy kolankami. Dzięki temu gazownik bez problemu będzie mógł dokonać niezbędnego przeglądu. Ważne jest również, aby pomieszczenie było przez cały czas dobrze wentylowane, a w trakcie prowadzenia prac - dopływ gazu odcięty.
Jak spoinować płyty kartonowo - gipsowe?
Wśród zalet płyt kartonowo – gipsowych wymienia się przede wszystkim idealnie gładkie ściany. A wśród ich wad – pękanie na łączeniach. Co należy zrobić, aby ściany z płyt g-k były rzeczywiście gładkie, a ściany i sufity nie pękały na łączeniach? Wystarczy dobrze zamontować płyty g-k do ściany i zaszpachlować na łączeniach. Podpowiadamy, jak to zrobić.
Jak szpachlować łączenia płyt gipsowych?
Na początku warto podkreślić, że spoinowanie płyt gk na suficie wykonuje się dokładnie tak samo, jak spoinowanie płyt gk ze ścianą. Spoinować można na dwa sposoby: pierwszy, tradycyjny, to spoinowanie z użyciem taśmy i dowolnej gładzi gipsowej lub polimerowej. Drugi sposób, nowocześniejszy i wygodniejszy, to spoinowanie beztaśmowe z wykorzystaniem masy szpachlowej do spoinowania płyt g-k . W obu przypadka należy pamiętać o tym, by przed spoinowaniem dokładnie odpylić oryginalnie wykończone krawędzie fazowane, a krawędzie cięte - zwilżyć wodą. Na dzień przed spoinowaniem szczeliny między płytami g-k warto także zagruntować odpowiednim preparatem.
Spoinowanie z użyciem taśmy
Do tradycyjnego spoinowania regipsów użyć można taśmy z włókna szklanego (fizeliny) lub taśmy papierowej. Taśma papierowa zapewnia najwyższą wytrzymałość spoiny, ale praca z nią jest bardzie wymagająca i czasochłonna: taka taśmę należy odpowiednio zwilżyć przed aplikacja masy szpachlowej. Najczęściej jednak używa się samoprzylepnej taśmy z włókna szklanego, strukturą przypominającej siatkę. Taśmę należy dokładnie przykleić na łączeniach płyt. Na przyklejona taśmę nakładamy cienką warstwę masy szpachlowej, a po jej wyschnięciu kolejną szerszą warstwę, aż do całkowitego zatopienia siatki. W przypadku taśmy papierowej, najpierw na łączenie nakłada się warstwę masy szpachlowej odrobine rozcieńczonej z wodą (do 5% objętości), a dopiero na tę warstwę przykleja się taśmę papierową. Następnie dociska się taśmę do ściany tak, aby usunąć nadmiar masy szpachlowej spod taśmy. Należy uważać, aby przy tej czynności nie rozerwać taśmy. W celu uzyskania większej elastyczności taśmy zaleca się przy dociskaniu szpachelką nałożyć na nią niewielką ilość masy. Ważne jest, aby zatopiona taśma znajdowała się pomiędzy warstwami masy szpachlowej.
Na zaspoinowane łączenia płyt wystarczy nałożyć odpowiednią ilość gładzi gipsowej lub polimerowej i zeszlifować zgodnie z instrukcją tak, aby ściana była idealnie gładka.
Spoinowanie beztaśmowe
Spoinowanie beztaśmowe staje się coraz bardziej popularne, ponieważ daje takie same efekty jak spoinowanie z użyciem taśmy, a jest zdecydowanie mniej czaso – i pracochłonne. Do takiego spoinowania należy użyć specjalnej masy szpachlowej, rozrobionej zgodnie z instrukcją producenta. To sypka gładź szpachlowa na bazie półwodnego siarczanu wapnia (gipsu) z zawartością włókien celulozowych i dyspersji tworzyw sztucznych redukujących obciążenia wynikające z różnic łączonych materiałów. Zawiera specjalną żywicę polimerową, znacznie podnoszącą parametry wytrzymałościowe masy i zapewniającą doskonałą przyczepność do podłoża. Włókna celulozowe zapobiegają powstawaniu pęknięć i uelastyczniają strukturę masy.
Spoinowanie tą masą szpachlowa wykonuje się w trzech etapach. Najpierw grubszą warstwą masy wypełnia się spoiny między łączeniami płyt i otwory po wkrętach. Po około 50 minutach należy usunąć nadmiar masy, po czym szeroką pacą trzeba wypełnić obszar spoin tak, by uzyskać równą i gładką powierzchnię. Jeśli jest taka potrzeba, można po wyschnięciu nałożyć trzecią warstwę masy – trzeba to jednak zrobić jeszcze szerszą szpachelką. Jeśli nie jesteśmy w 100% zadowoleni z efektu, można zeszlifować ostatnią warstwę masy szpachlowej. Zwykle jednak nie ma takiej potrzeby. Po zakończeniu spoinowania masę należy zagruntować.
