Producent daje nam do wyboru materiał w pierwszej, drugiej lub trzeciej klasie. Czasami oznaczenia te są jeszcze mniej zrozumiałe – np. „natur”, „selekt”, „rustik”. Co tak naprawdę oznaczają te nazwy?
Klasa I (Selekt)
Klasa pierwsza oznacza, iż parkiet charakteryzuje się naturalnym usłojeniem drewna, jego kolorystyka jest ujednolicona – nie ma fragmentów bieli i innych wad. W parkiecie tej klasy dopuszczalne są sęki zdrowe i zrośnięte o średnicy max. 8mm oraz sęki zepsute o średnicy max. 1 mm. Niedopuszczalne są pęknięcia powierzchniowe i piorunowe. Z uwagi na niemożliwe do uniknięcia różnice przy sortowaniu, dopuszcza się w danej klasie do 2% deszczułek o niższej jakości.
Klasa II (Natur)
Parkiet w klasie drugiej charakteryzuje się usłojeniem mieszanym, z przewagą słoi fladrowych. Kolorystyka parkietu jest bardziej zróżnicowana, mogą występować naturalne przebarwienia. Dopuszczalne są sęki zdrowe i zrośnięte do 10 mm oraz sęki zepsute do 5 mm. Fragmenty bieli czy też inne wady są niedopuszczalne. Dopuszczalne są pęknięcia powierzchniowe i piorunowe o długości do 15 mm. Z uwagi na niemożliwe do uniknięcia różnice przy sortowaniu, dopuszcza się w danej klasie do 2% deszczułek o niższej jakości.
Klasa III (Rustik)
Parkiet klasy trzeciej cechuje się usłojeniem bardzo zróżnicowanym. Jego kolorystyka jest żywa i kontrastowa, drewno zawiera naturalne przebarwienia. Dopuszcza się sęki, zarówno zdrowe i zrośnięte, jak też zepsute – bez ograniczeń rozmiaru i ilości, o ile nie powodują one zmniejszenia wytrzymałości lub odporności na zużycie posadzki. Dopuszczalne są pęknięcia powierzchniowe i piorunowe. Niedopuszczalna jest biodegradacja, z wyjątkiem sinizny i chodników owadzich czarnych.